zondag 13 januari 2019

ons feuilleton

victor glorieux, de nonkel van don vitalski, schryft af en toe een feuilleton voor deze blog. het vorige feuilleton lees je integraal op deze link: https://glorieuxdruyts.blogspot.com/ ; maar zyn niéve feuilleton is al begonnen meteen hieronder;


wat voorafging: jonathan druyts is wakker geworden met het idee, zo snel mogelyk een bekende vlaming te zullen vermoorden...






DE MOORD OP SERVAIS VERHERSTRAETEN

feuilleton in 40 afleveringen

AFLEVERING 3

werktuiglyk was jonathan druyts er al meê begonnen, zyn smartphone te zoeken. onder zyn hoopje kleêren, hetwelk op de mat lag, en meer gedurig ook zoekende tussen de washanden, zeepdozen en shampooflessen boven de kleine spoelbak. vroeger gebeurde het als vanzelfsprekend dat mensen, dwz vrienden, familieleden of kennissen, prompt en onaangekondigd voor je deur kwamen te staan, waardoor je dan ook simpelweg niet anders kon dan die mensen binnen te laten, willen of niet; dat gebeurde dan allemaal "uit beleefdheid". doch sinds de komst van de mobiele telephoon, lezers, werd je toch steevast verwittigd, goed tydig op voorhand? "is het okay als ik subiet langskom?" en als je dan, zoals voor jonathan gebruikelyk heette, gewoon helemaal géén antwoord gaf - dan was je d'r gelyk weêr vanaf. "dus misschien," zo dacht hy nu, "misschien héb ik wel zo'n kattebel in myn berichtenbox!"
    daarna bedacht hy echter:"wellicht staat myn geluid af," om ten slotte, meer fataal, te moeten verzuchten:"godverdomme, ja!!... ik ben gisteren, in dat vervelende café met cindie, myn telephoon kwytgespeeld - dwz: ik ben myn telephoon kwyt!!"
    wat was gebeurd op een afschuwelyke manier... met tegenzin was hy met cindie, zyn geliefde, naar "de kassa" meêgetogen, een studentencafé op de ossenmarkt - in regel kwam hy daar niet graâg, hyzelf flink 37 jaar oud zynde - dus ook 16 jaar ouder dan cindie, overigens... maar: omdat zy erop aandrong, was hy dus toch maar weêr met haar meêgetogen. dieper binnenin die dompige, naar toiletzeep geurende kroeg was hy alleen aan een tafeltje gaan neêrzitten, zyn telephoon voor zich uit op het tafelblad, surfend en mailend en sms'end, afzydig van het rumoer van zyn lief en dier aanhang; toen was hy naar de toog gelopen, voor een tweede schrale duvel, al was het daar lang aanschuiven - en toen, zo wist hy nu weêr... verdomme - toen hy terugkwam:"... hu? godverdomme!" "watte?" "godverdomme- myn telephoon! myn telephoon lag hier toch op tafel??"
    een wyle was 'ie nog aan het verhopen geweest, dat cindie hem by zich had. zoals zy soms ook wel zyn sokken verzamelde, zyn reispas organiseerde, zyn moeder opbelde doordat hy daar zelf niet aan kon beginnen...

WORDT VERVOLGD

p.s. dit gaat zeer goed... opwindend om hiermeê bezig te zyn... de truuk er wel juist uit bestaande, om er kalm by te blyven... 

Geen opmerkingen: