het lukt my alsmaar niet meer, om die gegeerde serie "ons feuilleton" hier op deze blog voort te zetten; wellicht juist omdat de vorige edities zo steengoed waren. hier nu misschien een oplossing: desnoods gaan we slechts vooruit aan een slakkentempo, van maar drie of twee zinnen per dag. zo kom ik er op de zéér lange duur net zo goed...
HET SECRETARIAAT
misdaad-verhaal in een niet te voorzeggen aantal afleveringen
door don vitalski
1.
er was een feestje gaande. toen ging de deurbel. een slungelachtige kerel in een palmbomen-hemdje getroostte zich de moeite, te gaan kyken wie het zyn mocht. nog lacherig om de ene of de andere grap die hem zonet was verteld, trok 'ie de flink afgebladderde voordeur open, klaar ook om, nog maar eens, van zyn biertje te drinken. maar plotseling, tezamen met de klamme, geel verlichte nachtlucht, meldde niemand minder dan jonathan druyts zich by hem aan.
"verdomme!"
"laat my binnen!"
de weinige haren langs zyn voorhoofd, alsook zyn voorhoofd zelf, alsook zyn wenkbrauwen en zyn slapen hingen onder het bloed. hy stàpte niet naar binnen, maar viél naar binnen, de slungel onhandig opzy duwend. "vlug," sprak jonathan druyts nog meer. "de deur... - doe vlug - de deur weêr dicht!..."
WORDT VERVOLGD
Geen opmerkingen:
Een reactie posten