ik was dagenlang bezig met de voorbereidingen voor een zeer complex optreden van circus bulderdrang, met een bezetting van, techniekers meêgerekend, een tiental deelnemers, voor een gig in de warande, toen het opeens tot my doordrong: fok!!! de warande heeft geen gig van bulderdrang besteld, die hebben een eenvoudige lezing besteld, door my alleen!!! myn ontzetting hieromtrent, was wel echt overdreven, ik werd helemaal hysterisch. vooral door de hamvraag: wie gaat die bulderdrangers nu allemaal uitbetalen!!?
later een helemaal andere droom; hoewel het paas-vacantie was, moesten alle leerkrachten toch, zoals zogezegd 'altyd op vrydag', gaan zwemmen in "het" zwembad van wilryk. na daar al een tydje te hebben rondgehangen en met broeken gesukkeld en met collega's gebabbeld et cetera, stap ik per ongeluk op een bus. dat was nergens goed voor! ik dacht: oké, dan blyf ik op deze bus, net zolang totdat die in een lus weêr terug by het zwembad komt (ik was daar toch veel te vroeg.) helaas: wat later stap ik per ongeluk ook uit, en laat ik me zelfs, samen met andere toeristen, meêgevoerd worden in een rondleiding door een soort rustieke abdy. op den duur slaag ik erin, my van die mensen los te maken. ik loop voort; waar ben ik? is dit de achterkant van het justitiepaleis op het zuid? in dat geval zou ik toch wel nog in wilryk geraken, desnoods te voet. maar wat is dit voor een kolossale, exotische groene heuvel, met overal toeristen, en wat is dat voor een fantastisch mooi, kubus-vormig fort en/of kasteel daar rechts van my, waar de zon op schynt? waar ben ik? de vergelyking dringt tot my door zelfs tydens het dromen: net zoals charlton heston in "de apenplaneet" op zyn knieën valt by het aanzien van het vryheidsbeeld, beseffende: fuck, ik ben in new york, draait by myzelf myn maag om wanneer ik recht voor my uit de bollen van het atomium zie opdoemen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten