in zo'n diepe slaap, dat ik de kinderen niet eens naar school hoorde vertrekken. dat wil wat zeggen, meestal gaan daar schreeuw- en scheldpartyen meê gepaard. doch da's ook wel droevig ergens, want dat wil zeggen dat die kleine rocco zich in zyn dooie eentje heeft moeten klaarmaken en alleen de deur achter zich heeft moeten dichttrekken. morgen beter.
op het eind van de dag eens gaan kyken naar een sinds jaar en dag gesloten en afgesloten dancing in beerse, op de "lilse dyk", in het midden van de bossen. inderdaad, die tip is iets waard; hiér zou je feestjes kunnen organiseren!
hoewel dit alles, terwyl ik nauwelyks in feestjes geïnteresseerd ben, myn gelukkigste tyd ooit was die van de prilste, meest gestrenge lock-down.
raar; dinsdagnacht heb ik wél het oud papier buitengezet, maar niét de vuilniszakken. da's minder. als zo één vuilniszak langer dan drie dagen in de achtertuin staat te wachten, komen er uit de diepe aardbodem gevleugelde ratten tevoorschyn (wist je dit volgende? - - als je ratten kietelt: dan lachen die, hardop !...)
de "wroedvrouwkunde" van socrates; de legende wil, dat socrates zyn onwetendheid veinsde, om zo aan zyn gesprekspartner de ene doortastende vraag na de andere te stellen, net zolang totdat uit die partner vanzelf dé diepe waarheid tevoorschyn kwam. eckhart tolle hoorden-ik nu echter zeggen, dat die onwetendheid van socrates allicht niet geveinsd was, dat die onwetendheid écht was. "als die onwetendheid alleen maar geveinsd was, dan zou ze nooit haar doel kunnen treffen." de grote kunst van het niet-weten, van het échte niet-weten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten