niet wetend waar ik lag of hoe laat het was, rond halftien savonds in de zetel wakker geworden: uit alweêr die dodelyke melancholie waarop ik eigenlyk àltyd dryf, doch gelukkig quasi meteen daarop poëtisch rythmisch geïnspireerd in een halve phrase rond het schitterende woord "wanhoop".
Geen opmerkingen:
Een reactie posten