state of being, 15 april 2024

de kroost naar bobbejaanland. kikzelf dus alleen thuis. zonnig en zalig.

    doende geweest, naar alle deelnemers van de aanstaande dinsdagclub-editie de line-up voor de aanstaande dinsdag door te sturen. koffi. pitouche. tussendoor myn prent afmaken.
    podcasts: iran contra israël.

    vervolgens met de electro-fiets de stadt in, in vol show-ornaat, zelfs met beenwarmers. naar de officiële doop van de nieuwste dichtbundel van myn vriend frederik de laere. zeer goeie performer, zeer fyne happening. in die boekhandel van leon leonski, in de wolstraat. de tofste boekenwinkel van belgië.

    "oef - ik dacht," zei ik tegen leon leonski, "dat je my niet meer binnen zou laten."

    inderdaad zyn we twee jaar geleden eens slaags geraakt met elkaâr. hy had toen in de dinsdagclub, in de paulusstraat toen, een gehele boekentafel voor zichzelf geïnstalleerd - maar: zo was er geen plaats meer voor myn éigen boeken; dus had ik zyn spullen, terwyl hy eventjes weg was, geheel aan de kant geschoven... hy was razend, begrypelyk genoeg. maar: dat speelde nu kennelyk totààl niet meer.* met tegenzin** daarjuist een hele hoop boeken*** by hem gekocht - en onverwacht een kolossale korting van hem gekregen.

    **"met tegenzin": omdat ik geen geld heb, omdat vandaag alwéér de belastingen zyn langsgekomen (kwartaal-btw. misdadig...)
    *** niet een hele hoop boeken, eigenlyk, doch zelfs maar één boek, maar wel een zeer duur boek - dat echter gaat dienen om zeer veel prenten uit te kunnen genereren, om dus als eigen kunstwerkjes weêr voort te verkopen.

    * dat heb ik aldoor: dat ik na vele jaren een bepaald conflict nog weet, waarvan de ander dan intussen totaal geen weet meer heeft. dat heb ik ook eens gehad met tom waes. "hunk??" zei die. "daar weet ik totààl niks meer van..." 
    naar de bank gefietst, de kbc op het zuid. om, eens daar aangekomen, te mogen inzien: bankkaart vergeten!... overhuis; en dan maar naar de kbc aan het rivierenhof.

    echter: met dit zonnige weêr, én met die schitterende electro-fiets, was dit juist een toffe onderneming!...

die "state of beings" zyn geen dagboek. het krioelt in my van de verboden gedachten - van dewelken-ik er, evenwel, geen enkele kan opschryven. doordat die dingen strikt geheim moeten blyven...