in de namiddag myn zoon naar het verre baasrode gaan brengen, of all places. zyn vriendje met wie hy daar ging spelen, was echter nog op zyn voetbalmatch. "maar kom al maar binnen," aldus die moeder. "wel," aldus kik, "we zullen dan eerst nog een halfuurtje gaan wandelen." (anders had ie daar ook maar in een vreemd huis moeten zitten wachten.)
was een vreemde belevenis. ik dacht, we gaan naar de markt van baasrode; maar daar is niet echt een markt, toch niet met een kerktoren. wel een plein met een terrasje en een bloemist, en het weêr was byzonder lekker; zo beleefden we een eigenaardig exotische vacantie; de ardennen maar dan zonder de ardennen zelf, stappend door stille dorpsstraten.
by bepaalde mensen in de tuin, waren er lama's.
er deed zich ook een "maritiem museum" voor, doch we konden de ingang daarvan nergens vinden.
we belandden op den duur op dat terrasje, in het zonnetje, middle of nowhere, middle of no time. ieder een sprite, ieder één worstenbroodje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten