the predator
de predator-films werden alsmaar beter - maar: die van dit jaar, die is opeens een teleurstelling. goed is de slechte muziek; goed is het gegeven, dat er iemand een brede boomtak dwars door zyn lyf krygt, ter hoogte van zyn hart, zyn maag én zyn lever: maar dan toch nog een paar minuten lang trefzeker in het rond kan blyven schieten. maar slecht zyn byna àlle acteurs, en echt ondraaglyk slecht zyn de suffe, banale decors, vooral het saaie schoolgebouw en de enorm saaie hooischuren. de nodeloze verplaatsingen, de saaie helikopter. extreem slecht, om niet te zeggen misdadig slecht, een ware slag in het gezicht van de liefhebber, is dit volgende: een achtjarige kind vindt een helm van een predator; hy tilt deze helm op alsof die niks weegt - zelfs slaagt dat kind erin om die helm op zyn eigen kop te zetten!! dus: een plastieken masker is dit, rechtstreeks uit die carnavalwinkel in de lamorinièrestraat! dat die aliens over een soort metaal beschikken dat kolossaal sterk is maar toch totaal niks weegt, dat geloof je - maar dan nog kan je niet aanvaarden dat een mens, laat staan een kind, ermeê zou jongleren. de predators zyn altyd erg zware, logge wezens. zo dachten die van de bruitage er trouwens ook over, want hoewel die kleuter die helm dus met één hand opheft: legt hy het kleinood weêr op de grond, dan kryg je toch het geluid van uiterst zwaar metaal op beton.
het laatste halfuur redt niet alle, maar toch sommige meubelen. de opstygende spaceshuttle. de aanvaardbare flauwekul dat die mensjes bovenop het dak van die vliegende shuttle blyven staan, niet alleen zonder er af te glyden, maar zelfs alsof die shuttle byna niet zou bewegen (terwyl je ze toch ziet vliegen...) het eindduel in de groene bossen is okay, al waren die groene bossen eigenlyk al het handelsmerk van de eerste film.
alles in één: je snapt niet hoe ze zo'n yzersterke franchise, aan zo'n saaie low budgetfilm hebben durven verkwanselen. nog één zo'n predator, en het is ermeê gedaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten