vrijdag 2 november 2018

state of being, 2 november 2018


om, op de boekenbeurs, een kwartiertje wachttyd te overbruggen, was ik wat aan het grasduinen geslagen door de veelal superbe aanbiedingen van strip-verdeler "pinseel"; door een waaier van trage betalers, o lezers, heb ik op het moment letterlyk nog 6,00 euro op myn rekening staan, dus overdreven veel boeken aankopen, was niet echt haalbaar, maar een paar goeie titels kon ik alvast noteren voor myn sinterklaas - zoals de chinezen het zeggen:"iets dat je wil bezitten, moet het zeker ook waard zyn om naar uit te zien;" het valt me trouwens op dat ik altyd naar stripverhalen toegezogen wordt die op hun cover een hakenkruis hebben staan (behalve als het gaat om edities van het ernstig overschatte "maus"); dus "eric heuvel - oorlogsverhalen" leek me wel iets te hebben... alsook "de vader en de dochter en de duivel"... voorts blyken er nieve tex willers op de markt?... maar: plotseling werd ik gegrepen door een halve beroerte, niks minder. dat een mens in het overbezette bouwcentrum met te dikke truien aan, per definitie byna door zyn knieën zakt en naar lucht hapt, is een regel; dit hoort zelfs traditioneel by de boekenbeurs, dwz je kan niet écht naar de boekenbeurs zyn geweest zonder minstens één keer een zekere appelflauwte, en trouwens ook niet zonder, rond 17u by voorkeur, een plotsklapse, doch radicale weêrzin jegens het integrale boekenwezen; dit is juist een deel van de fun; maar: dit was nog wat anders, mensen... allebei mijn armen en schouders begonnen opeens zeer heftig te bibberen en ik kon myn hoofd niet meer rechtop houden. ik moest worden begraven. ik kon niet meer staan of liggen of zitten. zo sleepten-ik me, byna op handen en voeten, voorzichtig weêr naar m'n eigen stand - gelukkig had ik er eêr al, intuïtief vooruitziend, voor gekozen om my niet aan zo'n klein, stenen tafeltje te nestelen, maar wel aan een grote, byzonder lange tafel, met een zachte zwarte doek erover. an leenders, myn directrice, kwam me twee suikerwafels brengen en een cola, en geleidelyk aan kwam ik weêr by zinnen.
    ik vermoed dat ik binnen drie dagen dood ben. ik hoop dan wel dat de verzekeringen niet gaan beginnen zeiken dat dit zelfmoord is - want ik betaal er wel jaarlyks voor , opdat myn gezin in dit huis kan blyven voortwonen, na myn dood aan halve prys. maar by zelfmoord wil de verzekering niet betalen. en die gaan natuurlyk zeggen: midden januari ging hy weêr een optreden doen met circus bulderdrag, in brussel nog wel - dat IS zelfmoord, wat anders!!...

Geen opmerkingen: