zondag 13 januari 2019

filmbespreking

"de poort der zielen"


ik behoor niét tot de systematische studio-100-bashers; de serie "de nachtwacht" vind ik zelfs even goed als "het zwaard van ardoewaan" (1972)! maar deze film, spin-off van de serie, is een totaal gemiste kans. de kleêren komen weêr 'ns recht uit huize baeyens, zo te zien. je komt door magische krachten vanuit de onderwereld tot by ons - maar toch hangt er geen pluisje, geen vlekje, geen draadje verkeerd aan je glimmende flanel. voorts mag de volwassen meê-kyker ook niet één énkel keertje zelfs maar eens glimlachen. geen enkele one liner, geen enkele dubbele bodem, geen enkele spitse vondst. onbetaalbaar dure effecten kunnen by ons niet, en hoeven dus ook niet - maar toch een béétje regie, komaan zeg!! bvb: op een ogenblik is het de bedoeling dat sven de ridder op een viool staat te spelen. dat hoeft, in zyn onverbiddelyke playback, geheel niet geniaal te zyn - maar ga toch verdomd éventjes, één keertje, één klein halfuurtje, een violist bekyken, desnoods gewoon op youtube; en trek daar dan als regisseur één verdomd kwartiertje voor uit. niémand op die set die uitroept:"zeg, met die strykstok, zo weinig mogelyk op het zwarte deel van de vioolhals; probeer dichter by de kam blyven." omdat het niemand een zak kan verdommen - take the money and run!!...
    dus: iétsje meer fantasie in de dialogen, en iétsie-pietsie regie volgende keer, alstublieft. is dat nu zoveel gevraagd?
    wel één goed ding: de soundtrack, van olaff janssens, is erg netjes, en minstens twee keer zelfs steegoed.

Geen opmerkingen: