een periode van workaholism, zou ik hebben gezegd; waren-'t niet dat het uitgerekend vannacht een pak rustiger werd, opeens. exact vanaf middernacht. al is dit zeker een pauze uit berekening - nu druk bezig zynde met memoriseren ("de kempenkrak"); een mens kan maar zoveel informatie per uur in zyn brein naar binnen proppen, om de zoveel dagen moet dat de kans krygen om eventjes te gaan liggen... memoriseren is een sport... het kan alleen wanneer je er op voorhand, op één of andere manier, genoeg voor hebt liggen chambreren. dan ineens stygt er een soort goesting ten top, om het te verhapstukken...
rond het middag-uur daarstraks, erby mogen uitkomen dat ik, zonder overdryving, nooit eêr in myn bestaan met één enkele storting zo'n gigantisch groot geldbedrag van sabam heb mogen ontvangen, als vandaag. jihaa! wellicht het verlate resultaat van die musical?... 50% van die royalties vloeien in theorie naar my... dus nu snap ik éindelyk waarom ik daar twee jaar lang myn sloef voor heb liggen afdraaien (als acteur verdiende ik er wel myn brood meê, en als schryver viel het wel meê, maar als regisseur was het een titanenwerk voor één broodkruimel...) bovendien is er my van by sabam zelf een nieve connectie tegemoet gewaaid, een goeie vriendin van 25 jaar geleên, myn gentse periode, en die heeft gezegd:"ik werk voor sabam. jouw dossier is op myn bureau terechtgekomen. ik ga dit nu eens echt allemaal voor jou uitzoeken." (ik weet zeker dat ik jarenlang met kluiven het riet in moest, maar wat kan je daar tegen doen.)
anyway, meteen aan een gehele stapel rekenigen kunnen voldoen - maar: da's ook fyn... al die vele, bruine, rechthoekige vensterenveloppen de openhaard in! ik wens het jou ook toe, o lezer...
er schynt dan toch iemand myn nieuwste novelle te hebben gelezen - "de moord op servais verherstraeten"-, namelyk steven vauture (zie hierboven...) hy gaat me eerstdaags een lyst doorsturen van alle typfouten die hy heeft gevonden... daarna ga ik een fonds oprichten om dat verhaal als een apart boekje gedrukt te laten worden... in tweehonderd stuks... op geel papier en met een verkreukte cover... dat moet toch lukken... (er is geen haast by...)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten