halfeen snachts is het. op een aangename manier helemaal groggie. aangenaam: doordat het nu, intussen, helemaal kalm is - zoals ik ook morgen voor niks naar buiten ga moeten.
op de achtergrond enige impromptus van schubert...
vandaag was de eerste keer dat ik overdag lesgaf en savonds ging spelen; de conclusie luidt, o bloggers, dat dit absoluut geen lachertje is, maar wel veeleêr is het een drainage - en toch; anderzyds moet geformuleerd, dat hetere vuren zich reeds aan my voordeden. kortom; "ik mag niet klagen."
wat deze blog betreffe, zou kik dringend nog 'ns een paar edities moeten zien te doen van m'n eigenste lievelings-rubriek, geheten:"uit het schriftje." dwz, zodus: er werk van maken, om telkens vlugger notities te nemen, in de loop van de dag. échte ideeën, invallen en verrassinkjes zyn écht, in de loop van de dag, zoals levendige zoog- en vliegdieren - die je metéén moeten vangen - of: te laat!...
onderweg van maasmechelen naar huis terug, uit zinleêgheid maar ook uit wetenschappelyke interesse een gehele reeks vlaamse "comedians" beluisterd, telkens willekeurige blokjes van een goeie tien minuten live-show, om eens na te gaan: hoe zit het nu eigenlyk exact met de gemiddelde grap-dichtheid van die mensen? conclusie: wat is dat aantal lach-salvo's, en evenredig daarmeê het aantal echte grappen, grappen met een punch-lyn, làààààg, verdomd!!,- lààààààg, dames n heren, lààààààààààg!... en dus zelfs voor zalen vol met hun fans... uitzonderingen bestaan, byvoorbeeld jeroen leenders (die ik als mens eigenlyk niet kan uitstaan, maar da's een ander verhaal), dat is gemiddeld om de dertig seconden wel een pààr mensen die hard lachen, en om de anderhalve minuut heel de zaal die hard lacht; maar byvoorbeeld alex agnew, "the legend ends", voor een uitverkocht sportpaleis: doe nu eens objectief de test; pak je chronometer, tel het na - daar passeren gehele, lange, oneindige minuten na mekaâr zonder één mop - maar wél met enorm veel gepredik! de ene maatschappelyke zedenpreek na de andere, brwaarrr - waarop dan, in plaats van een lachen, een applaudisseren op volgt - dat haat ik.... byvoorbeeld, dan zegt alex agnew: "de overheid wil dat we stoppen met roken, maar zolang de overheid er geld meê verdient, zal er toch niks aan veranderen,"- en dan applaudisseert dat publiek...
het ligt ook wel aan het genre. ricky gervais, van wie ik anders zo'n fan ben; zyn televisie-programma's, daar lik ik m'n vingertoppen by af - maar ook de comedy-shows van gervais, maken in my de plaatsvervangende schaamte los. je schaamt je byna dat je mens bent.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten