morgen vroeg op... en ja: vroeg opstaan, dat is een ritueel dat ik hier op deze blog altyd en systemantisch als "hels" aan het definiëren geweest... doch heden probeer ik er toch, met de hulp van maria onze middelares, de poëzie van in te zien... "wat je verliest in het donker, win je terug by dauw..." al wel vervalt myn voornemen, o bloggers, om my met de fiets naar het werk te zullen begeven; het lastige daarvan is namelyk vooral, dat ik persoonlyk meteen nà het fietsen, zeker als ik een brug op moet, een paar minutenlang helemaal spastisch en bezweet ben, alsof ik van de loopgrachten kom - terwyl het moment van aankomen juist hét moment is, waarop een mens zich aan zyn meêmens presenteert...
het zonnige karakter van deze dagen, dwz gisteren en morgen, heet ik goedlachs welkom... al blyven we gewaarschuwd: later op de middag stygt er een venynige tocht op - dodelyk, als je niet uitkykt...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten