op bezoek by charlie de keersmaeker... hy woont hier nu al een jaar of vier maar ik was er nog steeds nooit geraakt... inmiddels woont 'ie hier samen, bovendien...
sterk appartement, niet ver van de belgiëlei... grootsteeds uitzicht... man-cave voorhanden, zynde voornamelyk één erg grote bureau... overal photo-boeken... zyn vriendin is een filmpje aan het monteren...
poseren: niet in één of andere studio-ruimte, maar gewoon hierzo, by de keukentafel, voor een stuk witte wand, die net ruim genoeg is. by het enige, hoge raam dat, op dit late uur in de namiddag, nog een ryk licht produceert. qua houdingen blykt al rap dat ik alleen zittend op dat bureaublad oprecht comfortabel in- en uitadem; dus: qua licht, positie en houding is er weinig variatie - met als voordeel dat we na een kwartiertje reeds kunnen afronden - wel een gigantisch gefocust kwartiertje...
"stiel is alles. weten dat je iets bepaalds kunt, dat byna niemand anders ook kan. wat iemand anders zelfs niet eens ziét of begrypt. ik begryp niet wat jy met die camera helemaal doet. voor jan-met-de-pet is photograferen gewoon: op een knopje drukken." "yeah... "één geschreven zin van myn hand, één enkele verdomde zin maar (!) - en je kan zién dat die van my komt; één zin van vitalski, en een kind kan die uit de zinnen van letterlyk honderdduizend andere schryvers tevoorschyn vissen."
luc tuymans is uiteindelyk toch wel tof. charlie photografeerde hem twéé keer - in één week tyd. de eerste keer in venetië; de tweede keer, drie dagen later, in antwerpen - maar in antwerpen had 'ie opeens een erg rooie kop..." "ja?" "zet dat niet op je blog..."
dead man ray is een onderschatte groep, zie eens die bezetting... wouter van belle... myn ex-schoonbroêr, dirk, de drummer van de mens, doet voor die band nu veertien dagen lang het management...
het zyn myn zaken niet of luc tuymans drugs gebruikt of niet, maar àls hy drugs gebruikt, vind ik dat een zéér jammerlyke, bedroevende zaak; terwyl ik het excessieve drugsgebruik van daan stuyven juist heel erg toejuich, daar wél vind ik het iets goeds.
de huidige, jonge generatie heeft geen benul meer van geschiedenis... toen wyzelf jong waren, wisten wy zeer goed wat de coryfeeën hadden gepresteerd die aan ons voorafgingen; vandaag is dat totaal niet meer het geval... dus nul krediet voor ons... "wat, is de vraag, wat zouden die nieve generatie van programmatoren van culturele centra nog weten over iemand zoals ik? dat zyn kinderen, die zyn twintig of dertig jaar oud, en die hebben er uiteraard geen benul van wie ik ben, wat ik allemaal gedaan heb - en die hebben wel wat beters te doen, dan dat te gaan uitzoeken... en wat weten die jongens en meisjes, die in het jaar 1998 zyn geboren, van de merites af van de generatie die in 1968 voor onze vryheden heeft gevochten?...
meer dan kikzelf, ziet charlie wél magie in de klimaatbetogingen van de jongeren van vandaag... kikzelf heb daar voorlopig geen oordeel over, je kan de betekenis daarvan vandaag ook gewoon nog niet inschatten - ik bedoel niet wat die aruna's "op den duur" gaan worden, maar wel wat er nu, vandaag, helemaal vanbinnen de inhoud van is - maar oké: ze doén wel iets, misschien toch hetzelfde als blabla...
charlie nu al vier maanden op non-alcohol. ook hy aanvankelyk langs de sublimerende fetisj van zwarte thee... met sloten, dwz rivieren... "wat dronk je dan vroeger?" "duvels, wyn." "mja, meerdere duvels na mekaâr, dat doet iets met je geest, dat is iets ernstigs..."
precies dat ik veels te veel zélf aan het woord zyn geweest...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten