opnieuw een mensenloos etmaal. normaliter zou ik vandaag naar myn gezin in scherpenheuvel zyn overgereden, maar de hôspitaalachtige leêgte en stilte en rust in dit huis waar ik toef, doen te veel deugd, in myn anders zo stormachtige bestaan; zodoende de quarantaine nog maar eens met 24 uurs uitgerokken.
(het woord "hôspitaalachtig" hier echter een idealisme; het zou in ziekenhuizen rustig moeten zyn; in waarheid wordt je daar om de haverklap geambeteerd, je wordt daar al om zeven uur smorgens wakker gemaakt, om een papiertje in te vullen:"wat wil je vanmiddag eten?" (koude schnitzel of koude filet?); en vanaf dan is het ieder halfuur iets nieuws, tot elf uur savonds -- hell!!...)
voornamelyk bezig geweest met de programmatie voor myn revue in het najaar in het seeftheater; iedere woensdagavond, "tseef leeft"... stilaan daarin echter een aangename doorbraak bereikt... dé uitdaging zynde geweest, zo totaal mogelyk te diversifiëren van de wekelykse dinsdagclub; niet uit dàt reservaat te recruteren; het wél juist ambiërende, een volmaakt parallel universum te vinden...
het helpt dat daar, in het seeftheater, maar veertig man binnen kan.
én dat het toch ook, welbeschouwd, in een dezelfde stadt, toch wel in een héél andere côté ligt dan de transit permeke...
vanuit scherpenheuvel bestelt luv eten voor my, hetwelke aan myn deur wordt toegeleverd...
we skypen ook driemaal daags...
nu voortkyken naar the godfather... zit inmiddels aan de dérde film in die reeks... zoals geweten verzwakt het een beetje maar toch nog wel heel goed...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten