een mooi moment. het gezinsleven boven is niet ongezellig, maar wel zelfs weelderig; doch net zo lief in zekere zin belastend; mollie ligt als een waarachtige teenager naar een lawaaiige sitcom te kyken, rocco james conan houdt zich creatief bezig maar niet zonder te drietzit tot een vrachtschip te hebben herleid en het luv-dier zit op haar smartphone te surfen; dan pleeg ik my, tenminste: als de klok ons aangeeft dat het halfzeven is, zeven mylen diep langs de trappen naar de machine-kamer te begeven, by voorkeur voor een administratieve bezigheid van drie kwartiers - vandaag waren het de sabam-aangiftes van het voorbye kwartaal. het is muisstil in dit vertrek, alleen soms zachtjes babbelende passanten achter de vitrine achter de rolluiken, alle boeken staan alfabetisch op orde, onder gele lampen, en de chauffage begint langzaam maar gestaâg warme lucht in myn onderrug te blazen; dan wél is het leven heel goed!
ik ben een weeklang aan het piekeren geweest over de zin van de kosmos, maar vandaag is er opeens een langverwachte buit op myn rekeningnummer gestort, en dan is dat piekeren dus op slag voorby. zo simpel ben ik... ik heb vele monden te voeden...
vaak kreun ik op deze blog, eerlykheidshalve, over myn huidschilfers en myn mini-obelix-complex; weshalve moet ik nu dan ook in de andere richting biechten; daarjuist stond ik voor de spiegel en wat zag myn oog? myn haar ligt goed, myn baard staat oké, myn kleêren zyn in orde. 46, in de kracht van myn leven...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten