"als je vyftien jaar lang in de jungle hebt geleefd, zonder een minste soort van muziek in de buurt - en je hoort dàn ineens, van ergens, muziek tot jou komen; zelfs als dit het afgryselykste bubblegum-reclame-muziekje ooit is, zal dat als de hemel klinken."
dit zei iemand onlangs, in een interview. en dit lykt aannemelyk. maar: toch kan het worden gecontesteerd. goed mogelyk zal eender welke muziek dan juist té vreemd en té onwerkelyk lyken, iets ondraaglyks, iets gewelddadigs.
hoe kan ik eigenlyk overleven in een binnenland, met nérgens ergens vlakby in de buurt zicht op zeegolven, verlossing van zeelucht?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten