ik moest een performance doen voor de radio. in hectische afwachting tussen veel andere gasten, kon ik alsmaar niet beslissen welke tekst ik zou brengen. ofwel "octus boctus", ofwel "het klapgedicht". maar ik kende die beide teksten maar nauwelyks. en tussendoor moest ik wat conference brengen - maar welke dan precies? eindelyk, na johan braeckman, in de radiostudio. "er moet kaarslicht aan,"- maar: er stààn reeds kaarsen te branden. myn zus zit hier ook, notities nemende... myn optreden is een beetje warrig en onvolmaakt, en onvoltooid, en vooral te langdurig, maar de presentatrice en de producer aanvaarden dit toch. er hangt een kléin beetje een supersterren-onkwetsbaarheid rond me, die éigenlyk moreel voos is. "het mag sucken als je maar een vedette bent." *** de bourlaschouwburg heeft nog een àndere zaal, beheerd door marc verstappen. maar die zaal is best muf, té pluizig, té roodkleurig ook. toch maar beter niét hier iets organiseren...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten