vrijdag 20 oktober 2023

GAST-AUTEUR

38.

Na een drukkende stilte begon Derycke: ‘Ik heb geen namen en adressen. Uw opdracht is niet voltooid!’

   ‘Namen en adressen krijgt u nog. Verder niets!’

   ‘Is er iets bijzonders voorgevallen?’ kwam hij na zijn autoritaire houding poes­lief af.

   ‘De enige reden is dat ik met dit al te ver ge­gaan ben. Heus, ik durf het niemand te vertellen!’

   ‘Schijtlaars!’ Derycke raapte het geld op, stak het resoluut weer in zijn porte­feuille.

   ‘Wilt u het materiaal tegen uw vrouw gebruiken?’

   Hij haalde de schouders op. ‘Het hangt ervan af of u ermee doorgaat. Ik kan u nog hoger belo­nen!’

   Om hem voor een voldongen feit te stellen, stond Joseph op. ‘Namen en adressen. Verder niets. Zo staat het in uw contract!’

   Derycke volgde hem naar de deur. In het halfdonker gaf hij de indruk van een kwaad­aardige vogel. Zijn lippen lieten elkaar los, spitsten zich tot een gemene bek. ‘Ik bel dadelijk uw werkgever op.’ Door de ronde brillenglazen staarden de bewegingloze ogen van een uil.

   ‘Wat denkt u hiermee te bereiken?’

   ‘Alles is te koop! Voor geld danst de beer.’

   Joseph begreep dat de oude misschien wel zijn zin zou krijgen, maar niet zonder een verbeten stri­jd. Hij hoorde Jespers, duizelig geworden door de smak geld, al voor hem partij kiezen. ‘Kom Jos, zo nauw neem jij het anders ook niet! En hoe­lang vraag je nu al loonsverhoging? Hoeveel moet je heb­ben? Vul het bedrag zelf maar in! Hé, niet overdrij­ven! In dat geval stuur ik Bertje.’

   ‘Bertje is te jong voor zoiets; dat weet je!’

   ‘Heb ik een al­ternatief?’

   Voor de oude Derycke had hij het verkorven. ‘Iemand moet de klus klaren. Misschien contacteer ik een ander bureau.’ Botweg als zijn toon sloeg hij de buitendeur dicht.

   Op straat kon Joseph geen besluit nemen. Op goed geluk af reed hij naar huis, zijn mond vol om Isabelle zijn probleem van naaldje tot draadje uit te leggen.

   ‘Draai er niet omheen, Jos. Of heb jij jezelf iets te verwijten?’ Terwijl Joseph met een voorspellende blik zag hoe zij hem vol ongeloof aan­keek, duwde hij zijn voet op de rem. Hij wacht­te tot de laatste tegenligger voorbij was en draaide opeens de weg over, richting Kalmthout.


(WORDT VERVOLGD...)

Geen opmerkingen: