vrijdag 15 februari 2019

state of being, 15 februari 2019



die space-cake-driedaagse heeft zyn nawerking; ik ga om twee uur smiddags in de zetel liggen - en verkeer twee uurs lang in een barokke slaap. ik zet my aan het schryven - maar:"the magic seems gone". gelukkig ben ik een veteraan, en kan ik toch onverdroten voort-werken, by weêr en onweêr. als ik ooit in een bejaardenhuis zal belanden, zal ik my dagelyks volsteken met hasjiesj uit amsterdam, om my zo dan, in een laatste, demente roes, aan myn grote circus-roman te zetten, tot de dood my zal komen halen.
    feitelyk arbeid ik deze dagen nu eigenlyk aan drie powerpoints tegelyk, die ongeveer alledrie rond dezelfde tyd zullen moeten klaar zyn; voor het hoorcollege rond frankenstein, voor de nieve monoloog "kempen-krak", en voor de vervolg-lezing rond prince... ook ben ik, om redenen die ik hier niet kan vermelden, bezig het universum van nero, van marc sleen aldus, enigszins te bestuderen... maar daar kom ik nu precies tyd voor te kort...
    voorts maak ik myn borst nat om, binnenkort, wellicht, ergens te zullen gaan solliciteren; met een echte sollicitatie-brief, en met strak, door zeep naar achteren gekamd hoofdhaar; desnoods by de DOVO; ik zal er een sport van maken te concluderen, als entertainer (schryver/performer) te zyn gefaald - maar: zonder verbittering of kwaadheid. want ik zal dan toch mooi dertig jaar lang aan de tredmolen ontsnapt zyn geweest, en da's ook al een prestatie!...
    het nieuws rond het overlyden van willy willy, rond vier uur in de namiddag tot my gekomen, is eigenlyk wel behoorlyk deprimerend. op zo'n moment staan er natuurlyk erg véél mensen op, zeggende:"hy was myn vriend!!"; maar: in de jaren 2006 en 2007 waren we twee jaar lang toch drie keer per week tezamen, en dat ging er zeer hartelyk aan toe. een enorm fyne vent. dan belden-'ie vanuit de wagen, om je de weg te vragen; byvoorbeeld naar het cultureel centrum van betekom; dan legde je dat helemaal aan hem uit; en dan sprak hy:"oké, vanaf in betekom zelf, zal ik dan wel de g.p.s. gebruiken." wat ik my ook nog herinner: op een middag waren we veel te vroeg ergens gearriveerd op een school in de vlaanders, en zat 'ie byna twee uur lang op een stoeltje in die zaal te repeteren op de riffs van "ziggy stardust"...




Geen opmerkingen: