GRANAAT
Afrekeningen binnen het drugsmilieu zyn in Antwerpen schering en inslag geworden, ook in de Damwyk, een buurt waar het sowieso moeilyk toeven is: een jaar of twee geleden besloot het stadsbestuur om overal in 't stad de vuillnisophaaldiensten af te schaffen - maar in praktyk werd die maatregel alleen op den Dam doorgevoerd - alsof die buurt niet al genoeg problemen heeft. Maar dit jaar, dat wil zeggen: de voorbye drie maanden, zyn er weêr beschietingen geweest, heeft er een auto in brand gestaan (kennelyk zyn het dan altyd BMW's), en nu vorige week werden de inwoners van de Rupelstraat wakker met zeven handgranaten op hun plaveisel. By naêr inzien bleek het om nep-granaten te gaan, maar wel zeer realistische exemplaren, en de schrik zit er nu goed in; omdat die nep-springtuigen uiteraard als een waarschuwing dienen. Toevallig was ik in de buurt toen onze ontmyningsdiensten, van de DOVO, de nep-wapens kwamen bestuderen en weghalen (ik kwam toen net van de Kinepolis, waar ik die marathon-vertoning van FC De Kampioenen had bygewoond - samen met 1600 andere fans, 24u non-stop Carmen, Boma en DDT... Daarna moest ik écht eventjes wandelen...) Wat me verbaasde, was dat die ontmyners het alléén moesten rooien - zonder Billy, de labrador. Want inderdaad: sinds vorige week heeft de Antwerpse politie, als enige in België, een prachtige, wel peperdure hond ter beschikking, die een jaargang exclusief getraind is in het opsporen van explosieven. Misschien dachten ze by de politie:"Als die granaten nu toch wél echt zyn, dan zyn we die te vlug hond weêr kwyt!" Want, zoals onze burgemeester het uitdrukte op ATV:"De kosten van zo'n hond zyn écht niet van de poes!"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten